Desde mi rincón en la ciudad de Barcelona, sigo soñando que alguien algún día me recuerde como poeta.
viernes, 5 de noviembre de 2010
ÉREM CINC
Érem cinc cors bategant. Érem cinc flames d'un foc al camp. Érem cinc branques d'un arbre carnal. Hem rigut, hem ballat, i han caigut les fronteres del nostre cos material. Érem cinc esperits com els cinc dits d'una mà.
No hay comentarios:
Publicar un comentario